Physical Education and Sports Science
Birjand University
Department of Arabic Language and Literature
Department of Physical Education and Sport Sciences
Birjand University
Teacher Training University
BahonarKerman University
صدمات لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در فوتبالیستها رایج و همراه با عواقب جدی میباشند. یافتن یک ابزار مناسب غربالگری جهت شناسایی فوتبالیستهای در معرض خطر آسیب ACL یک گام مهم در جهت توسعه برنامههای کارآمد پیشگیری از آسیب ACL میباشد. 28 فوتبالیست مرد، دو تکلیف پرش- فرود کنترلشده و پرش- فرود ویژه فوتبالی را انجام دادند. بر اساس نتایج آزمون t همبسته، میانگین نمرات مربوط به خطای فرود در تکلیف ویژه فوتبالی (30/1±81/6) از میانگین نمرات تکلیف کنترلشده (41/1±01/5) بیشتر می¬باشد و این اختلاف ازنظر آماری معنادار میباشد. با توجه به نتایج حاضر میتوان اینگونه نتیجهگیری کرد که مردان فوتبالیست استراتژی فرود متفاوتی بین تکالیف کنترلشده و ویژه فوتبالی از خود نشان میدهند. تکلیف فرود ویژه فوتبالی ممکن است در شناسایی فوتبالیستهای با تکنیک فرود ضعیف و احتمالاً بیشتر در معرض خطر آسیب ACL بهتر کمک کند.
زمینه و هدف: آسیب لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در فوتبال رایج میباشد و الگوهای حرکتی نقش کلیدی در بروز صدمات غیر برخوردی ACL بازی میکنند. هدف این مطالعه بررسی اثر برنامه +11 بر الگوهای حرکتی فرود و ماندگاری نتایج در فوتبالیستهای مرد جوان بود. روش بررسی: 24 فوتبالیست (سن 18/1±79/16 سال، قد 12/8±17/174 سانتی¬متر، وزن 01/10±45/62 کیلوگرم و سابقه فوتبال 26/96±1/6 سال) در پژوهش حاضر شرکت کردند. آزمودنیها بهطور تصادفی به دو گروه مداخله و گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 3 بار در هفته به مدت 8 هفته برنامه +11 را انجام دادند درحالیکه گروه کنترل برنامه گرم کردن معمول خود را داشتند. الگوی فرود ویژه فوتبالی با استفاده از سیستم نمرهدهی خطای فرود بررسی شد. از آزمون سنجش مکرر ترکیبی برای تجزیه و تحلیل یافتهها در سطح معنیداری 05/0 استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که پس از انجام 8 هفته برنامه +11 الگوی فرود آزمودنی¬ها بهبود معنیداری داشته است (006/0P=) اما این تغییرات بعد از یک ماه ماندگار نبودند (146/0P=). همچنین بین دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنیداری (030/0P= ،399/5= (22و1)F) وجود داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج این پژوهش، می¬توان نتیجهگیری کرد که برنامه +11 فیفا می¬تواند باعث بهبود الگوی فرود بازیکنان فوتبال حرفه¬ای مرد جوان در شرایط نزدیک به مسابقه شود و احتمالاً این عامل می¬تواند در کاهش صدمات غیر برخوردی ACL مؤثر باشد. هرچند باتوجه به ماندگار نبودن اثرات این برنامه بر روی الگوی فرود، ضرورت تداوم در انجام برنامه +11 احساس می¬شود.
Despite the success of the FIFA 11+ programme in preventing injury, convincing coaches and players to do these exercises is difficult only in order to prevent injury, unless the programme can be shown to have a positive and direct impact on the performance. This study aims to investigate the effect of the FIFA 11+ programme on vertical jump performance in male elite-youth soccer players. Twenty-four male soccer players (mean ± SD: age = 16.79 ± 1.18 years, height = 174.17 ± 8.12 cm, mass = 62.45 ± 10.01 kg, experience = 6.96 ± 1.26 years) participated in this study and were randomly divided equally into two groups, FIFA 11+ and control. The experimental group performed the FIFA 11+ programme three times per week for eight weeks whereas the control group just performed their regular warm-up programme. The mixed-repeated measures ANOVA showed that there was a significant improvement in the vertical jump performance between groups in post-test (P=0.002) while no significant improvement was found between groups after 1-month of stopping the FIFA 11+ programme (P=0.076). It can be concluded that performing the eight-week FIFA 11+ programme can enhance the jump height in male elite youth soccer players. It seems that the FIFA 11+ programme could be incorporated into regular soccer practice as a warm-up programme instead of a conventional warm-up programme. However, due to the failure to maintain the long-term effectiveness of the FIFA 11+ programme on the jump height of soccer players, the continuation of performing this programme is necessary.
آسیب لیگامان متقاطع قدامی (ACL) در فوتبال رایج می¬باشد و الگوهای حرکتی نقش کلیدی در بروز صدمات غیر برخوردی ACL بازی می¬کنند. هدف این مطالعه بررسی اثر برنامه فیفا 11+ بر الگوهای حرکتی فرود نزدیک به شرایط دنیای واقعی فوتبال و ماندگاری نتایج در بازیکنان فوتبال مرد جوان بود. 24 بازیکن فوتبال به طور تصادفی به دو گروه مداخله و گروه کنترل (هر گروه 12 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی 3 بار در هفته به مدت 8 هفته برنامه 11+ را انجام دادند درحالیکه گروه کنترل برنامه گرم کردن معمول خود را داشتند. یافتههای آزمون سنجش مکرر ترکیبی نشان داد الگوی فرود آزمودنی¬ها در گروه 11+ بهبود یافته و بین دو گروه اختلاف معنی¬داری وجود دارد و همچنین تفاوت بین گروه¬ها بعد از یک ماه متوقف نمودن تمرینات برنامه 11+ ماندگار بود. با توجه به نتایج، می¬توان نتیجهگیری کرد که برنامه فیفا 11+ می¬تواند باعث بهبود الگوی فرود بازیکنان فوتبال حرفه¬ای مرد جوان در شرایط نزدیک به دنیای واقعی شود و احتمالاً این عامل نیز می¬تواند در کاهش صدمات غیر برخوردی ACL مؤثر باشد.